Cambodja

Hallo allemaal!

Hier ons reisverslag van het mooie en rustige Cambodja, en wat meer uitleg over zijn triestig verleden.

Cambodja is een land dat tijdens de jaren zeventig door een hel is gegaan.  Een bloederige burgeroorlog vond plaats en maakte vele slachtoffers.  Een brutaal en radicaal regime werd geïmplementeerd door de Khmer Rouge in 1975.  Hun bedoeling was om het ganse land te transformeren, en alles wat ervoor ooit had plaats gevonden te vernielen.  Zo werd in enkele dagen tijd de ganse populatie gedwongen om te werken als slaven. 

Cambodja vandaag is nog steeds getekend door deze brutale oorlog…  de gevolgen en het verdriet zijn nog duidelijk voelbaar.  Vele mensen die je ziet zijn fysiek gehandicapt door de oorlog en proberen op hun eigen manier aan een beetje geld te geraken.  Opmerkelijk ook is dat je bijna geen oude mensen ziet op straat.  De mensen hier zijn nog steeds heel arm, maar ondanks alles proberen ze om iets moois van hun leven te maken.  Voor ons zijn de Cambodianen de meest vriendelijkste en wilskrachtige mensen die we in Zuidoost Azië zijn tegengekomen.     

Op 15 oktober kwamen we aan in Cambodja nadat we de grens hadden overgestoken met de bus in het Zuiden van Laos.  Alles verliep heel vlot en diezelfde dag nog arriveerden we in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. 

Phnom Penh is een drukke maar aangename stad met tal van bezienswaardigheden.  Hier bezochten we o.a het Tuol Sleng Genocide museum.  Dit museum was vroeger een school, maar  tijdens het regime van de Khmer rouge werd dit gebouw getransformeerd tot “Security prison”, genaamd S 21.  Een aangrijpende plaats, waar mensen tijdens de Khmer rouge war, gevangen zaten.  De vroegere klaslokalen werden gebruikt als folterkamers, of werden  gebruikt als cellen.  De originele cellen zijn behouden, sommigen zelf nog met bloed op de grond, en in de verschillende kamers worden foltermethodes weergegeven, foto’s van  slachtoffers, …   We hadden een goede gids, die ons alles goed kon uitleggen, en die alles ook van nabij heeft meegemaakt.  Zo verloor ze in die periode een deel van haar familie.  Allemaal heel aangrijpend als je zo’n gids bij je hebt, en het verdriet ziet die zij heeft meegemaakt.

Vervolgens bezochten we ook “de killing fields” van Choeung Ek, een gebied waar veel mensen werden gedood en gefolterd tijdens de Khmer rouge war.  Ruim 17.000 mensen van de hierboven genoemde Tuol Sleng prison werden hiernaar toegebracht en geëxecuteerd.  Op deze plaats werden heel veel massagraven gevonden en is er onlangs een monument opgericht met glazen ramen, waarin de vele schedels van volwassenen en kinderen een plaats hebben gekregen ter nagedachtenis.  Bij dit zien, besef je maar al te goed dat dit een heel gruwelijke burgeroorlog was.  Choeung ek, is maar één van de vele honderden killingfields, die in gans Cambodja werden gevonden.

Na deze aangrijpende taferelen in de hoofdstad was het tijd voor iets anders,  we namen de bus naar  Shihanoukville, een gezellig en levendig badplaatsje aan de zuidkust.  Hier kon je babykreeftjes of inktvis kopen op het strand aan de locals, die dit ter plaatse voor je klaarmaakten.  Vooral de kreeft was subliem en spotgoedkoop.  Daarnaast waren er ook heel veel kinderen, die na school, op het strand armbandjes gingen verkopen, om toch iets van geld te hebben. 

Vervolgens verlieten we het vasteland en reisden we verder met de boot naar het  mooie eiland, Koh Rung.  We meerden aan bij een kleine dok, waar er ook een dorpje was en iets verderop was er niets anders dan alleen maar wit strand en de oceaan.  Het leuke aan dit eiland was, dat het nog heel ongerept was  en dat je bijna geen andere toeristen zag.   We verbleven hier drie dagen, en reisden daarna verder naar Kep, een andere badplaats.

We logeerden hier in Botanica guesthouse, die wordt uitgebaat door een sympathieke Belg.  We verkenden het plaatsje met de fiets, en bezochten ’s avonds de “crab market”, waar Kep voor gekend is.  Een 15 tal restaurantjes na elkaar, bereiden allemaal krab en andere visspecialiteiten.  De prijs ervan is wel verschillend, een restaurantje die er iets chiquer uit ziet, vraagt meer, dan een restaurantje met bvb. plastieken stoelen.  Maar de krab is er allemaal even lekker en vers.  We bestelden een kleine schotel krab en een grote schotel scampi’s en dit alles voor maar 10 dollar.  En het was echt om je vingers van af te likken!  Het was zo lekker!!  En heel gezellig zitten langs de zee, waar je de locals bezig ziet met de krabben uit het water te halen, en klaar te maken. 

Daarna ging onze reis verder naar Siem Riep, gekend en beroemd omwille van Angkor Wat.  Eenmaal aangekomen in Siem Riep, zien we dat dit stadje leeft van het toerisme.  Overal in het centrum, zie je marktjes met tal van souvenirs, en daarnaast vele cafeetjes en restaurants.   Heel gezellig, vooral ’s avonds, wanneer de zogenaamde “pubstreet” tot leven komt.

Voor ons bezoek aan de tempels van Angkor wat, trokken we twee volle dagen uit, die je toch zeker nodig hebt, als je de sites grondig wil bekijken.  De 1^e  dag deden we het kleine circuit van 30 km met de fiets, een aangename manier om de tempels op eigen tempo te verkennen.  Op dag 2 deden we het grote circuit, en vonden we een vriendelijke tuktuk driver die ons de hele dag rondbracht naar alle tempels in de buurt.

Angkor Wat, de beroemste tempel van allemaal was een immens complex, en had de meeste massa toeristen.   Heel speciaal en mooi, maar de andere sites die volgden vonden we toch nog iets mooier en indrukwekkender.  Angkor Thom, waar heel veel gezichten in het bouwwerk waren verwerkt en een site waar de tempels verweven zijn met hoge, kolossale bomen, kon ons meer bekoren, en is zeker en vast ook de moeite!!   Vooral in de late namiddag, wanneer het zonlicht verandert, verkleuren de gebouwen en straalt het iets mysterieus uit.

Ondanks de vele toeristen die dagelijks Angkor Wat bezoeken, behoort de bevolking in de omgeving van Siem Riep, tot één van de armste van het land.  Hier brachten we ook een bezoek aan enkele weeshuisjes in de omgeving, waar de kinderen een onderdak, voedsel en vaak ook Engelse les krijgen. 

Op 2 november verlieten we Cambodja, het land die voor ons een diepe indruk heeft nagelaten.

Overland staken we de grens over met Thailand, en reisden meteen verder naar de hoofdstad Bangkok, omdat we ons visum daar wilden aanvragen voor ons volgende land: India! 

Dit konden we vlot regelen in één van de vele travelbureau’tjes rondom Khaosan Road en na een wachttijd van 6 volle werkdagen, konden we op 12 november eindelijk vertrekken naar India, een land vol verrassingen!  Hierover later meer...

Heel veel groetjes van ons x