LA GRAN FINAL!!!

6 juni 2011 - Havanna, Cuba

 

Een sigaartje, een mojito en een prachtig strand : bienvenido a Cuba!!

 

Hallo allemaal, hier volgt jammer genoeg ons laatste verslag van de wereldreis, de laatste stop was het fantastische Cuba, hieronder de uitleg waarom.

 

We verlieten dus het zuiden van Amerika en vlogen vanuit Lima via Panama naar Havana, Cuba.  Na een ietwat stroeve en strenge controle op de internationale luchthaven, waar je trouwens geen stempel in je paspoort krijgt door gevolg van de niet zo schitterende verstandhouding met de VS, kwamen we ons allerlaatste land binnen.  Cuba is trouwens het enigste land in het westelijk halfrond dat nog communistisch is met slechts één legale politieke partij met aan de macht Raul Castro.

 

Onze eerste indruk van het grootste Caribische eiland was heel relaxed en ontspannen en wat vooral opviel waren de vele prachtige oude Amerikaanse auto’s in alle kleuren.  We besloten onze eerste dagen in Havana door te brengen in een lokale “casa particular” , bij mensen thuis die kamers verhuren.  In Cuba heb je eigenlijk twee keuzes om als toerist te overnachten, de overgeprijsde hotels of de goedkopere casas particulares.  Onze eerste Casa was al meteen een schot in de roos, in een enorm flatgebouw op de dertiende verdieping lag een zalig appartement uitgebaat door een mevrouw.  Het appartement had een terras met zicht op zee en het ontbijt was overvloedig lekker met fruit, pannenkoeken en zoveel meer, een stevige maaltijd dus om de stad te verkennen.

 

De binnenstad van Havana was mooi, heel authentiek zonder maar één modern gebouw te bespeuren, net zoals het er vijftig jaar geleden uitzag.  De vele pleintjes met de oude koloniale gebouwen waren zalig om van te genieten.  Het Capitool, vergelijkbaar met dat in Washington was jammer genoeg aan een opknapbeurt toe en was niet te bezoeken.  De Malecon, de lange boulevard in de stad komt vooral ’s nachts goed tot leven.  Ook het befaamde revolutieplein met afbeeldingen van Che Guevara en Fidel Castro hebben we bezocht, hier zijn na 1960 al heel veel massabijeenkomsten en speeches gehouden.  Wij bezochten hier o.a. ook nog een Afrikaanse wijk die heel levendig was alsook een leuk fort aan de haven van de stad.  Ook de mojito’s op een terrasje smaakten heel lekker, al kon de één ze al beter maken of de ander :).

 

We besloten om Havana voor een dag te verlaten en trokken zonder grote rugzak (die lieten we achter in onze casa) met de “viazul” bus naar het dorpje Vinales, in het westen van het eiland.  De viazul bus is de enigste bus voor toeristen in Cuba die de meeste steden met elkaar verbindt, goede service trouwens.  In Vinales trokken we terug in bij een casa particular, deze keer kregen we de hele eerste verdieping van een huis ter beschikking, slaapkamer, badkamer, keuken en een groot terras met zicht op de groene velden en heuvels, zalig.  Ook het avondmaal kon hier, mits bestelling van enkele uren op voorhand, worden genuttigd.  Uit onze ondervinding toen al bleek dat je veel meer waar voor je geld kreeg als je bij de mensen thuis at dan op restaurant, want die trokken op niet veel en de porties waren voor kleine kinderen :) maar in de casa was het zalig om te dineren.  Daarboven kwamen we  veel te weten over de mensen zelf en hun leven want je zit er als het ware middenin wat heel leerrijk was.  Een leuke wandeltocht deden we hier en genoten terug van de natuur in het rustige dorpje.

 

We gingen terug naar Havana om onze backpack terug op te halen en sliepen nog één nacht in het ongelooflijke appartement.  De volgende dag vertrokken we naar de stad Cienfuegos, nog niet zo toeristisch maar met een heerlijke baai om te genieten.  Deze keer had onze casa een heel enthousiaste eigenaar die je van kop tot teen het reilen en zeilen in het stadje en in Cuba uitlegde, heel interessant en met een huisgemaakte pina colada erbij nog interessanter :).  We bleven hier maar één dag al hadden we de indruk dat onze eigenaar van de casa nog weken kon doorvertellen :).

 

Trinidad, de meest authentieke stad van Cuba die helemaal op de werelderfgoed van Unesco staat, is ongelooflijk gezellig om te vertoeven met de vele marktjes en pleintjes verborgen achter ieder hoekje tussen de nauwe steegjes.  Met de vele straatmuzikanten genietend van een mojito en de zonsondergang is dit een magische plaats.  Van hieruit deden we een dagtrip naar het prachtige strand op enkele kilometers, onze eerste kennismaking met de prachtige en ongerepte stranden van Cuba.

 

Na Trinidad was Santa Clara aan de beurt, de stad gekend voor Che Guevara.  Hier bezochten we het monument van de Che waar ook een museum is onder gebouwd.  Che Guevara was in der tijd lid van Fidel Castro’s revolutionaire beweging die in ’59 in Cuba via een revolutie aan de macht kwam.  Wat we zeker niet mogen vergeten te vermelden is hier ons bezoek aan een sigarenfabriek, één van de beste van Cuba.  Hier zagen we 300 hardwerkende mensen sigaren rollen voor een hongerloon in een mensonwaardige hitte.  Deze mensen verdienen slechts rond de 20 USD per maand voor dit zware werk.  Opvallend hier in Cuba is het groot aantal bedelaars, niet doordat er geen werk is maar doordat bedelen bij toeristen meer opbrengt dan te zwoegen voor een hongerloon.  Een heel interessante ontmoeting was met een lokale taxichauffeur die ons vertelde dat hij zijn job als leraar opzegde toen hij de middelen had om een oude auto te kopen en taxichauffeur te worden.  Als leraar had hij het heel moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen maar sinds hij met de taxi rijdt heeft hij een veel beter leven en is nu zelfs zijn eigen huis aan het bouwen.  Om een voorbeeld te geven, wij betaalden hem 30 USD voor een hele lange rit en daarvoor moest hij vroeger bijna twee maand in het onderwijs voor staan.  Het verhaal en de ontmoeting met deze hele sympathieke man zal ons nog lang bijblijven.

 

Onze laatste dagen van de wereldreis sloten we af in het toeristische en tropische Varadero, de grootste en bekendste badplaats van Cuba.  We genoten hier na van ons prachtig avontuur in een schitterende omgeving en relaxten wat op het zalige strand terwijl we nipten aan onze laatste Cubaanse mojito met daarbij horend sigaartje…

 

Zo dit was het, ons avontuur zit er helaas op, een prachtervaring die we alleen maar aan iedereen kunnen aanraden.  We hebben enorm veel gezien en bijgeleerd van de lokale bevolkingen overal ter wereld, vele ontmoetingen met mensen zullen we daarom ook nooit vergeten.  Ook aan iedereen die ons vanuit België heeft gevolgd, bedankt!  En ook nog eens extra bedankt aan onze families en vrienden die ons altijd hebben gesteund om onze droom te verwezelijken!!

 

En wie weet, misschien tot nog eens…

 

Adios amigos!!